ზურაბ გორგილაძის შემოქმედების ზოგიერთი სტილური თავისებურება
DOI:
https://doi.org/10.52340/bsrcc.2022.01.09საკვანძო სიტყვები:
შემოქმედი, პოეზია, სტილი, ენობრივი თავისებურებაანოტაცია
ნაშრომი ზურაბ გორგილაძის შემოქმედების ზოგიერთ სტილურ თავისებურებას ეხება. შემოქმედის ენის შესწავლა ფაქიზი და საინტერესო საკითხია. ფაქიზია, რამდენადაც თავად შემოქმედის შინაგან, სულიერ სამყაროსთან, ნაფიქრ-ნააზრევთან გიწევს შეხება; საინტერსოა, რამდენადაც თანაშემოქმედიც ხარ და ავტორის ერთად დამოგზაურობ მის სამყაროში, მის სასიტყვეთში. ენა მწერლის ბალავარ-საძირკველია, აზრის სამოსი, სამზეროა. მრავალკუთხით, მართლაც, საოცარია ზ. გორგილაძის პოეზიის ენა. პოეტი განსაკუთრებით ელოლიავებ-ესიყვარულება „სიტყვა ბატონს“ და სამას წელიწადს ღვინოუსვამი, სამას წელიწადს ნამარხულევი, სამას წელიწადს ნაბორკილარი სიტყვის ძალის, მადლის, ფერადოვნების, სიძლიერის ზეიმია მისი სასიტყვეთი. სიტყვაწარმოება, ლექსიკურ ერთეულთა შინაარსობრივი ტევადობა, ლექსიკური დიალექტიზმების სტილიზაცია, ხატოვანება თქმისა განსაკუთრებული სტილური ხელწერაა პოეტისათვის.
