იბრაიმ გორაძე - მწერალი და მთარგმნელი

ანოტაცია

ნაშრომი იბრაიმ გორაძის შემოქმედებითი საქმიანობის საკითხებს ეხება. ის 1937 წლის რეპრესიების მსხვერპლი აღმოჩნდა და ცხოვრების დიდი ნაწილი თურქეთში გაატარა. საზოგადოებისა და სამეცნიერო წრეებისათვის კარგადაა ცნობილი მისი მთარგმნელობითი საქმიანობა. ის თარგმნიდა ქართულიდან თურქულ ენაზე და პირიქით. თუმცა როგორც მწერალი, ის უცნობია. ჩვენს ხელთაა მისი არქივი. სწორედ, არქივმა შემოგვინახა მისი ხელნაწერი, ავტობიოგრაფიული ხასიათის ნაწარმოები - „ჩემი ბედი ტრაღიკული“. კვლევის მიზანი ამ სხვადასხვა კუთხით საინტერესო ნაწარმოების შესწავლაა და იმავდროულად, იბრაიმ გორაძის, როგორც საოცრად ემოციური ხელწერის ავტორის გაცნობა, შესწავლა და წარმოჩენა. შესაბამისად, კვლევა აქტუალური და სიახლის შემცველია. ნაწარმოები იბრაიმის ცხოვრება-მოღვაწეობისა და შემოქმედებითი საქმიანობის საინტერესო დეტალებს გვაცნობს.
ბიოგრაფიული შტრიხების გაცნობით კი სრულყოფილი პორტრეტი იხატება ავტორისა. ამასთანავე, ყოველგვარი შელამაზების გარეშე, თამამად გვაცნობს იმდროინდელ ეპოქას, იმ უმძიმეს ვითარებას, რაც ქვეყანაში და მის სოფელშია. გვაცნობს ეპოქის ავბედითობის, რეპრესიების მსხვერპლი როგორ აღმოჩნდა მისი სოფელიცა და თავად ავტორიც. განსაკუთრებული გულისტკივილით გვესაუბრება გაღარიბებული ადამიანური ურთიერთობების შესახებ. დეტალურად გვიხატავს ამ პატარა სოფლის ადამიანები როგორ აღმოჩნდებიან ეპოქის სიავის ნაწილნი და შემდეგ როგორ სწირავენ მათ ერთად აღზრდილ მეზობლებს. მათი კეთილდღეობის გამო, „კარგი“ მეგობრების ხელით როგორ აუბედურებენ ადამიანებს, იმ ადამიანებს, ერთად რომ გაიზარდნენ სოფელში და ერთად გაუტარებიათ ბავშვობის წლები. სწორედ ასეთთა ხვედრის შედეგია იბრაიმის „ბედი ტრაგიკული“. ყოველივე ამას მხატვრულ-გამომსახველობითი ხერხების გარეშე აღწერს ავტორი და ამით უფრო მეტადაა ხაზგასმული ტკივილის სიმძაფრე. შესაბამისად, წერის სტილი სადაა, თუმცა ამ სისადავით, მარტივი თხრობით, სიღრმისეულად გვიხატავს მისი ცხოვრების ყოველდღიურობას, ეპოქის სუსხს და გვახედებს მისი სულის დამძიმებულ, აფორიაქებულ სამყაროში.